Piloci od zawsze latali w chmurach. Szybownicy po odkryciu możliwości jakie dają noszenia termiczne wykorzystywali je do samego końca, a jak wiadomo cumulus jest jedynie tą widoczną gołym okiem częścią komina i powietrze w nim nadal wznosi się do góry. Dlatego loty chmurowe wśród szybowników były traktowane jako rzecz normalna. Były też prowadzone szkolenia z lotów chmurowych. Jednak ten sposób latania został w końcu zarzucony z dwóch powodów. Pierwszą były wypadki zderzeń szybowców w chmurach oraz niszczenia konstrukcji szybowców szczególnie w chmurach burzowych. Wypadki te, szczególnie częste w czasie zawodów doprowadziły do powszechnego obecnie zakazu wlatywania w chmury na zawodach. Drugim powodem było wprowadzenie podziału na lotnictwo VFR, czyli z widocznością i lotnictwo IFR, czyli takie gdzie można latać bez widoczności dzięki odpowiednim przyrządom nawigacyjnym.

Z powyższego wywodu wynika, że obecnie paralotnie dziedziczące cały bagaż doświadczeń szybownictwa nie powinny latać w chmurach. Nie powinny nie oznacza, że nie ma takiej możliwości, aby się tam znalazły zgodnie z wolą pilota, lub wbrew jego woli. Zarówno pierwsza jak i druga ewentualność jest w paralotniarstwie dość popularna i dlatego dla bezpieczeństwa paralotniarzy wlatujących w chmury należy ich przygotować na taką sytuację. Straszenie w tych sytuacjach może uczynić więcej szkód, niż pożytku.
Continue reading Latanie w chmurach